Kamp Westerbork
In Duitsland bleek al vele jaren voor de oorlog dat het voor Joden niet echt veilig was om in Duitsland te blijven wonen. Vele Joden vluchtten naar het buitenland. Wie veel geld had vluchtte naar Amerika. Anderen dachten in Nederland ook wel veilig te zijn. In eerste instantie was dat ook zo en vele Joodse gezinnen kwamen terecht in vluchtelingenkampen.
Vlakbij Westerbork was zo'n opvangkamp voor Duitse Joden. Er waren daar maar liefst 50 barakken gebouwd die plaats konden bieden aan 1800 vluchtelingen.
Toen de Duitsers op 10 mei 1940 Nederland binnenvielen waren er reeds 700 Joden in het kamp. Het kamp werd niet langer vluchtelingenkamp maar Durchgangslager (transportkamp) en de 700 Joden zaten naar later bleek als ratten in de val. De Joden die reeds in het kamp zaten mochten in het kamp blijven wonen.
Langzamerhand werden ook hier de regels steeds strenger en in juli 1942 werd het vluchtelingenkamp Westerbork officieel een concentratiekamp vanwaaruit bijna alle Joden later werden getransporteerd.
Er werd hen verteld dat ze naar Duitsland werden gebracht om daar
zogenaamd te gaan werken voor de Duitse oorlogsindustrie, maar in
werkelijkheid bleek dat zij als slachtvee werden afgevoerd naar de
concentratie-
Kamp Westerbork was het grootste en belangrijkste concentratiekamp in Nederland van waaruit alle opgepakte Joden en zigeuners werden afgevoerd naar Duitsland.
will & els sorée bezochten Kamp Westerbork in 2002
foto: internet